Dhimmitude
Het begrip dhimmitude is een neologisme voor de (al dan niet vrijwillige) onderwerping van niet-moslims aan moslims. De term dhimmitude is geïnspireerd op het al langer bestaande begrip dhimmi en is bekend geworden door de Egyptisch-joodse schrijfster Bat Ye'or.
Dhimmitude komt volgens Bat Ye'or voort uit de strijd die sommige moslims voeren. Niet-moslims die zich bedreigd voelen nemen een onderdanige houding aan en onthouden zich van kritiek op de islam om buiten schot te blijven.
Op de term 'dhimmitude' is ook weer kritiek, omdat het de negatieve zijde van de islam zou uitvergroten en een verkeerd licht zou werpen op de positie van groepen joden en christenen die al honderden jaren in islamitische landen leven.
Oorsprong van de term
De term dhimmitude werd op 14 september 1982, tijdens de Libanonoorlog van 1982, in een toespraak gebruikt door de Maronitische militieleider en toenmalige Libanese president Bashir Gemayel, verwijzend naar de – in zijn ogen – pogingen van het islamitische establishment om de grote christelijke minderheid in het land te onderwerpen. Hij zei in Dayr-Salib:
- "We willen niet omgevormd worden tot burgers in de dhimmitude van anderen! Sterker, we weigeren te leven in willekeurig welke dhimmitude![bron?]
De Egyptisch-joodse schrijfster en activiste Bat Ye'or heeft in ambivalente uitlatingen de term voor zichzelf geclaimd.
In 1996 schreef Ye'or in een van haar boeken de term te hebben overgenomen van Gemayel.[1] Op een eigen website die geheel is gewijd aan jihad en vermeende dhimmitude, beweert ze de term in 1983 – dus na Gemayel — als historisch concept te hebben verzonnen om de wettelijke en sociale omstandigheden van joden en christenen onder islamitisch bestuur te beschrijven.[2] Later beweerde ze echter hem zelf te hebben verzonnen en dat Gemayel deze van haar had overgenomen.[3]
Het woord komt ook voor in de ondertitel van Ye'or's boek The Decline of Eastern Christianity — From Jihad to Dhimmitude uit 1996 en is tevens een integraal onderdeel van haar complottheorie over Eurabië, waarin ze stelt dat Europa zichzelf heeft onderworpen aan de islam en tot een staat van dhimmitude is vervallen. Ze populariseerde de term verder in haar boeken. Na 11 september 2001 kwam de term in veel bredere kring in gebruik, vooral bij discussies over islamisme.
Hedendaags gebruik
In Duitsland is dhimmitude, gespeld als 'Dhimmitum', een aanduiding voor het beleid van overheden en bedrijven om benamingen of andere uitingen die mogelijk beledigend zijn voor islamieten te voorkomen of hier tegen op te treden. Het gaat veelal om bewust provocatieve uitingen, zoals bijvoorbeeld een huisdier Mohammed noemen, het woord koran op wc-papier drukken, of het afbeelden van cartoons over Mohammed.[4]
Zie ook
- Pact van Omar
- Regressief links
- Zelfislamisering
Externe link
- Pay with life for honesty, een artikel van Suhail Ahmad Banglori over de toespraak van Gemayel
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Bat Ye'or, 1996 The Decline of Eastern Christianity: From Jihad to Dhimmitude;seventh-twentieth century, p. 28 (archief)
"I am indebted to Bashir Gemayel for the term ʻʻdhimmitude,ʼʼ which he mentioned on two occasions. This word could not better express the actual subject of my research, ..."
Vertaling: "Ik ben Bashir Gemayel dank verschuldigd voor de term ʻʻdhimmitudeʼʼ, die hij bij twee gelegenheden gebruikte. Dit woord zou het eigenlijke onderwerp van mijn onderzoek niet beter kunnen uitdrukken, ..." - ↑ The Status of Non-Muslim Minorities Under Islamic Rule op dhimmitude.org (jan 2022 bekeken). Gearchiveerd op 25 december 2022.
- ↑ An Egyptian Jew in Exile — An Interview with Bat Ye’or, 7 okt 2011. Jerry Gordon, New English Review. pdf
"I founded the word dhimmitude and I discussed it with my Lebanese friends without daring to write it in articles since I was so much abused just in using the word dhimmi. My friend spoke about this word to Bashir Gemayel who used it in his last speech before his assassination." - ↑ Die Dhimmi-Liste. Die Welt, 25 aug 2006 (de) . Gearchiveerd op 26 april 2022.
