Juan Anangonó
| Pełne imię i nazwisko | Juan Luis Anangonó León | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 kwietnia 1989 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | napastnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Comunicaciones | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 33 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Juan Luis Anangonó León (ur. 13 kwietnia 1989 w Ibarrze) – ekwadorski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Ekwadoru, od 2023 roku zawodnik gwatemalskiego Comunicaciones.
Życiorys
Kariera klubowa
Anangonó jest wychowankiem akademii juniorskiej krajowego giganta – klubu Barcelona SC z miasta Guayaquil. Do pierwszej drużyny został włączony w wieku osiemnastu lat i w ekwadorskiej Serie A zadebiutował w 2007 roku. Przez pierwsze trzy lata pełnił jednak wyłącznie rolę rezerwowego i sporadycznie pojawiał się na boiskach, nie potrafiąc wygrać rywalizacji o miejsce w wyjściowym składzie z graczami takimi jak Danny Vera, Pablo Palacios, Marcelo Delgado czy Narciso Mina. W lipcu 2009 wyjechał na kilkudniowe testy do niemieckiego TSV 1860 Monachium; do transferu obiecującego gracza ostatecznie jednak nie doszło, ze względu na niepowodzenie negocjacji między obydwoma klubami. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 28 lutego 2010 w wygranej 1:0 konfrontacji z Olmedo, wówczas również zaczął notować regularniejsze występy. Ogółem w barwach Barcelony spędził cztery lata, bez większych osiągnięć drużynowych i nie dostając wystarczająco dużo szans na grę.
W styczniu 2011 Anangonó na zasadzie wolnego transferu przeniósł się do zespołu CD El Nacional ze stołecznego Quito. Tam z miejsca został niekwestionowaną gwiazdą ekipy i czołowym napastnikiem rozgrywek. Już w pierwszym sezonie wywalczył tytuł wicekróla strzelców ligi ekwadorskiej (zdobył 22 gole, więcej od niego strzelił tylko Narciso Mina), a jego świetne występy zaowocowały pierwszymi powołaniami do kadry narodowej i zainteresowaniem ze strony klubów europejskich. W sierpniu 2012 oficjalnie ogłoszono, iż został zawodnikiem włoskiego Chievo Werona, lecz umowę transferu ostatecznie anulowano z powodów proceduralnych. Zaledwie kilka dni później trafił w końcu do argentyńskiego Argentinos Juniors, w argentyńskiej Primera División debiutując 9 września 2012 w zremisowanym 1:1 meczu z Boca Juniors. Pierwszą bramkę zdobył natomiast sześć dni później w wygranym 1:0 pojedynku z All Boys. Ogółem w Argentinos występował przez rok jako podstawowy piłkarz i pomógł drużynie utrzymać się w lidze, nie udało mu się jednak nawiązać do strzeleckiej formy z poprzedniego klubu.
W lipcu 2013 Anangonó przeniósł się do amerykańskiego Chicago Fire, podpisując umowę z klubem jako designated player (gracz zakontraktowany poza budżetem płacowym). W Major League Soccer zadebiutował 10 sierpnia 2013 w wygranym 2:1 spotkaniu z Montreal Impact, zaś po raz pierwszy wpisał się na listę strzelców 14 września tego samego roku w wygranej 3:2 konfrontacji z New England Revolution. W zespole Fire nie spełnił jednak pokładanych w nim oczekiwań – szybko stracił miejsce w składzie na rzecz Quincy'ego Amarikwy i został powszechnie uznany za rozczarowanie. Już po roku został wypożyczony do rodzimego LDU Quito, gdzie z kolei przez sześć miesięcy pod okiem trenera Luis Zubeldíi zdołał udanie odbudować formę; był najskuteczniejszym graczem stołecznej drużyny i imponował skutecznością strzelecką.
W styczniu 2015 Anangonó za sumę dwóch milionów dolarów przeszedł do meksykańskiego zespołu Universidad de Guadalajara, dołączając tam do swoich rodaków Fidela Martíneza, Fernando Guerrero i Jonathana Gonzáleza. W Liga MX zadebiutował 25 stycznia w zremisowanym 1:1 meczu z Guadalajarą, a pierwszego gola zdobył 14 lutego tego samego roku w przegranej 1:2 konfrontacji z Leónem. Podczas pierwszego półrocza w Universidadzie zaprezentował się bardzo kiepsko – strzelił tylko dwie bramki i na koniec sezonu spadł z zespołem do drugiej ligi. Dopiero na zapleczu najwyższego szczebla stał się prawdziwym liderem ekipy i przez kolejny rok jako kluczowy piłkarz formacji ofensywnej bezskutecznie walczył z nią o powrót do pierwszej ligi. W lipcu 2016 powrócił do ojczyzny, po raz kolejny zostając zawodnikiem LDU Quito.
27 lipca 2019 podpisał kontrakt z chińskim klubem Beijing Sport University F.C., umowa do 30 czerwca 2021.
Kariera reprezentacyjna
W styczniu 2009 Anangonó został powołany przez Julio Césara Rosero do reprezentacji Ekwadoru U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Na wenezuelskich boiskach pełnił wyłącznie rolę rezerwowego swojej kadry; rozegrał wszystkie możliwe cztery spotkania (wszystkie jednak po wejściu z ławki) i strzelił gola w meczu z Argentyną (2:2). Jego drużyna odpadła natomiast z turnieju już w pierwszej rundzie i nie zdołała zakwalifikować się na rozgrywane kilka miesięcy później Mistrzostwa Świata U-20 w Egipcie.
W seniorskiej reprezentacji Ekwadoru Anangonó zadebiutował za kadencji selekcjonera Reinaldo Ruedy, 15 sierpnia 2012 w wygranym 3:0 meczu towarzyskim z Chile. Rozegrał jedno (z szesnastu możliwych) spotkanie w ramach udanych ostatecznie eliminacji do Mistrzostw Świata w Brazylii, lecz wobec słabej formy w klubie nie znalazł się w składzie na mundial. Premierowego gola w kadrze narodowej strzelił 26 lipca 2017 w wygranym 3:1 sparingu z Trynidadem i Tobago.
Statystyki kariery
Klubowe
| Klub | Sezon | Kraj | Rozgrywki | Liga | Puchar kraju | Międzynarodowe | Ogółem | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||||||||
| Barcelona | 2007 |  | Serie A | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | |||||||
| 2008 | | 8 | 0 | — | — | 8 | 0 | |||||||||
| 2009 | | 11 | 0 | — | — | 11 | 0 | |||||||||
| 2010 | | 28 | 8 | — | CS | 1 | 0 | 29 | 8 | |||||||
| El Nacional | 2011 | | 45 | 22 | — | — | 45 | 22 | ||||||||
| 2012 | | 27 | 8 | — | CL | 2 | 1 | 29 | 9 | |||||||
| Argentinos Juniors | 2012–2013 |  | Primera División | 32 | 5 | — | — | 32 | 5 | |||||||
| Chicago Fire | 2013 |  | MLS | 13 | 2 | 1 | 0 | — | 14 | 2 | ||||||
| 2014 | | 15 | 2 | 1 | 2 | — | 16 | 4 | ||||||||
| LDU Quito | | Serie A | 25 | 11 | — | — | 25 | 11 | ||||||||
| UdeG | 2014–2015 |  | Liga MX | 13 | 1 | 2 | 1 | — | 15 | 2 | ||||||
| 2015–2016 | | Ascenso MX | 29 | 12 | 5 | 0 | — | 34 | 12 | |||||||
| LDU Quito | 2016 | | Serie A | 15 | 3 | — | — | 15 | 3 | |||||||
| 2017 | | — | CL | |||||||||||||
| Ogółem | ||||||||||||||||
| Ekwador | 160 | 52 | — | CS + CL | 3 | 1 | 163 | 53 | ||||||||
| Argentyna | 32 | 5 | — | — | 32 | 5 | ||||||||||
| USA | 28 | 4 | 2 | 2 | — | 30 | 6 | |||||||||
| Meksyk | 42 | 13 | 7 | 1 | — | 49 | 14 | |||||||||
| Ogółem | 262 | 74 | 9 | 3 | CS + CL | 3 | 1 | 274 | 78 | |||||||
Legenda:
- CS – Copa Sudamericana
- CL – Copa Libertadores
Reprezentacyjne
| Reprezentacja | Kraj | Rok | Towarzysko | Eliminacje | Turnieje | Ogółem | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | |||||||
| Ekwador | | 2012 | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | |||||||
| 2013 | — | 1 | 0 | — | 1 | 0 | ||||||||
| 2014 | — | — | — | 0 | 0 | |||||||||
| 2015 | — | — | — | 0 | 0 | |||||||||
| 2016 | — | — | — | 0 | 0 | |||||||||
| 2017 | — | — | 0 | 0 | ||||||||||
| Ogółem | 1 | 0 | 1 | 0 | — | 2 | 0 | ||||||||
Bibliografia
- Juan Anangonó w bazie National Football Teams (ang.)
- Juan Anangonó, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-18] .
- J. Anangonó, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
