Pachomiusz (Gačić)
Tomislav Gačić | |
Biskup vrański | |
Kraj działania | Serbia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 października 1952 |
Biskup vrański | |
Okres sprawowania | od 1992 |
Wyznanie | prawosławne |
Kościół | |
Inkardynacja | Eparchia vrańska |
Śluby zakonne | 1973 |
Diakonat | 1973 |
Prezbiterat | 1973 |
Nominacja biskupia | 28 maja 1992 |
Chirotonia biskupia | 23 sierpnia 1992 |
Data konsekracji | 23 sierpnia 1992 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Belgrad | ||||||||||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | Paweł | ||||||||||||||||||||||||||
|
Pachomiusz, imię świeckie Tomislav Gačić (ur. 17 października 1952 w Čečavi) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
Po odbyciu nowicjatu w monasterach Ozren i Visoki Dečani w 1973 złożył w tym ostatnim klasztorze wieczyste śluby mnisze. Biskup raszko-prizreński Paweł (Stojčević) wyświęcił go na hierodiakona. Ukończył seminarium Świętych Cyryla i Metodego w Prizrenie, a następnie wydział teologiczny Uniwersytetu Ateńskiego (w 1980). Po powrocie do Serbii został wyświęcony na hieromnicha przez biskupa slawońskiego Emiliana, w monasterze Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Belgradzie. W ciągu kolejnych dwóch lat kontynuował studia teologiczne i przebywał w różnych klasztorach w Palestynie, Egipcie, na Synaju, górze Athos oraz w Japonii[1].
W 1982 został przełożonym monasteru Banje. Po trzech latach przeniesiony na analogiczną funkcję w monasterze Papraće. 28 maja 1992 otrzymał nominację na biskupa Vranje. 23 sierpnia 1992 miała miejsce jego chirotonia biskupa[1].
W 2003 został oskarżony o molestowanie seksualne czterech nastolatków, z których najmłodszy miał 13 lat. Nie przyznał się do winy, twierdząc, że padł ofiarą antyklerykalnego i antypatriotycznego spisku. Po czteroletnim procesie został uniewinniony; Sąd Najwyższy Serbii uznał jednak, iż wyrok ten był niezgodny z prawem, nie mogąc zarządzić ponownego rozpoczęcia procesu[2]. Nowe zarzuty przeciwko niemu, także o molestowanie nieletniego, powtarzające się przez dziewięć lat, zostały wysunięte w 2013[3].
Przypisy
- p
- d
- e
Wikariat |
|
---|---|
Eparchia |
|
- p
- d
- e
- Porfiriusz
- Dabaru i Bośni Chryzostom
- Czarnogóry i Przymorza Joannicjusz
- biskup sremski Bazyli
- biskup banjalucki Efrem
- biskup Bački Ireneusz
- biskup milešewski Atanazy
- biskup braničewski Ignacy
- biskup budziński Lucjan
- biskup brytyjski i skandynawski Dosyteusz
- biskup wrański Pachomiusz
- biskup górnokarłowicki Gerazym
- biskup zwornicko-tuzlański Focjusz
- biskup zachodnioamerykański Maksym
- biskup Düsseldorfu i całych Niemiec Grzegorz
- biskup wschodnioamerykański Ireneusz
- biskup kanadyjski Mitrofan
- biskup žicki Justyn
- biskup szumadijski Jan
- biskup banacki Nikanor
- biskup raszko-prizreński Teodozjusz
- biskup kruszewacki Dawid
- biskup slawoński Jan
- biskup Nowej Gračanicy i Środkowego Zachodu Ameryki Longin
- biskup austriacki Andrzej
- biskup bihacko-petrovacki Sergiusz
- biskup timocki Hilarion
- biskup australijski i nowozelandzki Sylwan
- biskup niski Arseniusz
- biskup Buenos Aires Cyryl
- biskup dalmatyński Nikodem
- biskup osjeczkopolski i barański Cherubin
- biskup zahumsko-hercegowiński i nadmorski Dymitr
- biskup budimlański i nikšicki Metody
- biskup valjewski Hezychiusz
- biskup remezijski Stefan
- arcybiskup ochrydzki i metropolita skopijski Jan
- biskup połoski i kumanowski Joachim
- biskup bregalnicki Marek
- biskup stobijski Dawid