Richer z St. Remi

Richer z St. Remi (ur. ok. 945, zm. ok. 998^[1]) – frankijski zakonnik i kronikarz.

Życiorys

Pochodził z dobrze sytuowanej rodziny arystokratycznej^[1]. Był mnichem w opactwie św. Remigiusza (St. Remi) w Reims, gdzie pobierał nauki u Gerberta z Aurillac, późniejszego papieża Sylwestra II^[1]^[2]. Przypuszczalnie studiował także medycynę w Chartres^[1].

Jest autorem powstałej między 991 a 998 rokiem kroniki w czterech księgach, obejmującej lata 888–995^[1]. Dzieło to, utrzymane w duchu apologii dynastii Kapetyngów, stanowi pomnik rodzącego się francuskiego poczucia narodowego^[1]^[2]. Kronika Richera z St. Remi zachowała się w jednym tylko egzemplarzu, pióra samego autora. Manuskrypt, należący do papieża Sylwestra II, przeszedł później na własność cesarza Ottona III, a po jego śmierci Henryka II, który w 1007 roku podarował go ufundowanemu przez siebie kościołowi w Bambergu. Dzieło ukazało się drukiem dopiero na początku XIX wieku^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f A Global Encyclopedia of Historical Writing. edited by D.R. Woolf. T. 2. New York & London: Garland Publishing, 1998, s. 776. ISBN 0-8153-1514-7.
↑ ^a ^b ^c Jerzy Strzelczyk: Otton III. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2009, s. 62. ISBN 978-83-04-04536-1.