Stilpnomelan
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | (K, H3O)(Fe2+, Fe3+, Mg,Al)3[Si4O10](OH)2 · XH2O | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 3 | ||
Łupliwość | (001) | ||
Pokrój kryształu | tabliczki heksagonalne | ||
Układ krystalograficzny | jednoskośny | ||
Gęstość minerału | 2,59-2,96 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | ciemnozielone, brunatne do niemal czarnych | ||
Rysa | czarna | ||
Współczynnik załamania | nγ = nβ 13576-1,745, nα 1,543-1,634 | ||
Inne | (-) | ||
|
Stilpnomelan – minerał z gromady krzemianów warstwowych. Mika krucha, trioktaedryczna. Jest minerałem łupków krystalicznych facji zieleńcowej, kwarcytów i łupków węglanowych. Bywa składnikiem skał facji łupków glaukofanowych, a także słabo zmetamorfizowanych osadowych złóż żelaza.
Występowanie
Występuje koło Zlatych Hor i w Hrabiczowie (Czechy), w Krzywym Rogu na Ukrainie. W Polsce stilpnomelan spotkano w pustkach diabazów występujących między Chełmem a Pomocem koło Jawora. Łupki stilpnomelanowe występują w Rudawach Janowickich. W pegmatytach granitowych Żołkiewki koło Strzegomia wyróżniono czarne i ciemnozielone oraz złocistobrunatne odmiany tego minerału.
Bibliografia
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa. Warszawa: PAE, 1993. ISBN 83-85636-03-X.
- M. Borkowska, K. Smulikowski: Minerały skałotwórcze. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1973.
Linki zewnętrzne
- Stilpnomelan na stronie Webmineral (ang.)
- SNL: stilpnomelan