Zielona Stolica Europy

Zielona Stolica Europy – nagroda przyznawana corocznie przez Komisję Europejską miastu wyróżniającemu się ze względu na kryteria: wzrostu gospodarczego, poprawy jakości życia mieszkańców i ochrony środowiska. Została zainicjowana 22 maja 2008 roku, a pierwszą nagrodę zdobył Sztokholm w 2010 roku.

Celem nagrody Zielonej Stolicy Europy jest rozpoznanie, nagrodzenie, a także zachęcenie miast do wdrożenia najlepszych praktyk inwestycyjnych mających na celu poprawę jakości życia miejskiej społeczności dbając jednocześnie o środowisko.

Doceniane są konkretne działania, takie jak:

• współpraca i partnerstwo między władzą, przedsiębiorstwami i obywatelami mająca na celu rozwój i poprawę warunków życia w mieście,
• wdrożenie rozwiązań zrównoważonej gospodarki,
• założenie oraz rozwój parków i terenów rekreacyjnych,
• nowoczesne podejście do gospodarki zarządzania odpadkami,
• innowacyjne rozwiązania w zakresie redukcji zanieczyszczeń,
• zintegrowane podejście do zarządzania miastem zapewniające pozytywne i długoterminowe skutki.

Uprawnienia

Wszystkie miasta powyżej 100 tysięcy mieszkańców mają prawo kandydować do tytułu Zielonej Stolicy Europy. Nagroda przyznawana jest dla miast państw członkowskich Unii Europejskiej, państw kandydujących (Turcja, Macedonia, Serbia, Czarnogóra i Islandia) oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Islandia, Norwegia, Szwajcaria, Liechtenstein). W krajach, w których nie ma miasta powyżej 100 tysięcy mieszkańców, uprawnione jest do kandydowania największe miasto w państwie^[1]. Natomiast do kandydowania o tytuł Europejskiego Zielonego Liścia miasta pomiędzy 20 a 100 tys. mieszkańców.

Kandydatury ocenia się wedle 12 wskaźników: lokalnego wkładu na rzecz zapobiegania globalnej zmianie klimatu, zarządzania transportem miejskim, terenów zieleni miejskiej, zwalczania hałasu, wytwarzania odpadów i zarządzania nimi, ochrony przyrody i różnorodności biologicznej, jakości powietrza, zużycia wody, oczyszczania ścieków, eko-innowacji i trwałego zatrudnienia, zarządzania środowiskiem na poziomie władz lokalnych i sprawności energetycznej.

Tytuł przyznawany jest przez międzynarodowe jury, w którym zasiadają eksperci w poszczególnych dziedzinach środowiska.

Historia

Koncepcja nagrody Zielonej Stolicy Europy powstała pierwotnie na spotkaniu w Tallinnie, w Estonii, w maju 2008 roku. Nagroda jest wynikiem inicjatywy podjętej przez 15 miast europejskich (Tallinn, Helsinki, Ryga, Wilno, Berlin, Warszawa, Madryt, Lublana, Praga, Wiedeń, Glasgow, Kilonia, Kotka, Dartford, Tartu).

Zwycięzcy

• 2010: Sztokholm^[2]
• 2011: Hamburg^[3]
• 2012: Vitoria^[4]
• 2013: Nantes^[5]
• 2014: Kopenhaga^[6]
• 2015: Bristol^[7]
• 2016: Lublana^[8]
• 2017: Essen^[9]
• 2018: Nijmegen^[10]
• 2019: Oslo^[11]
• 2020: Lizbona^[12]
• 2021: Lahti^[13]
• 2022: Grenoble^[14]
• 2023: Tallin^[15]
• 2024: Walencja^[16]

Europejski Zielony Liść

Tytuł Europejskiego Zielonego Liścia przyznano do tej pory trzynastu miastom^[17].

• 2015: Mollet del Vallès
• 2016: Torres Vedras
• 2017: Galway
• 2018: Leuven oraz Växjö
• 2019: Cornellà de Llobregat oraz Horst aan de Maas
• 2020: Limerick oraz Mechelen
• 2021: Gabrovo oraz Lappeenranta
• 2022: Valongo oraz Winterswijk

Zobacz też

• Europejska Stolica Kultury
• Europejska Stolica Sportu
• Europejska Stolica Młodzieży

Przypisy

Bibliografia

• European Green Capital. [w:] European Commission [on-line]. ec.europa.eu, 2013-12-26. [dostęp 2012-12-26]. (ang.).