Zielona linia (Cypr)

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Mapa obrazująca podział Cypru. Na szaro zaznaczono strefę zdemilitaryzowaną (popularnie zwaną zieloną linią)
Zasieki w centrum Nikozji

Zielona linia – faktyczna linia podziału Cypru, stanowiąca granicę między zamieszkaną przez Greków Republiką Cypru na południu a Turecką Republiką Cypru Północnego. Zielona Linia ma powierzchnię 346 km²

Historia

Linia została po raz pierwszy wyznaczona w 1964 przez generała Petera Younga, dowódcę stacjonujących na Cyprze międzynarodowych sił pokojowych, wysłanych tam po wybuchu walk między obiema zamieszkującymi wyspę społecznościami. Nazwa miała wziąć się od koloru pisaka, którym generał wyrysował linię na mapie.

Po inwazji wojsk tureckich na Cypr w 1974 i ustanowieniu trwałego podziału wyspy, przekraczanie linii stało się praktycznie niemożliwe[1]. Stan ten dodatkowo umocniło ogłoszenie niepodległości Cypru Północnego (uznała ją tylko Turcja) w 1983. Po przystąpieniu Cypru – formalnie całego, w praktyce tylko południowej części – do Unii Europejskiej w 2004 roku, obywatele państw UE (w tym Polski) zyskali prawo do przekraczania linii na wyznaczonych przejściach granicznych[2]. Można to uczynić na podstawie ważnego paszportu lub dowodu osobistego jednego z państw UE. W 2017 roku zniesiono obowiązek wizowy.

Linia ma obecnie postać strefy zdemilitaryzowanej o szerokości od kilkuset do zaledwie kilku metrów, w zależności od miejsca. W Nikozji przechodzi ona przez samo centrum, dzieląc stolicę Cypru na pół. Strefa pozostaje pod zarządem ONZ i jest strzeżona przez żołnierzy sił UNFICYP. Na jej terenie znajduje się też duża część nieruchomości tej misji[1].

Drzewo Pokoju

Z okazji 35. rocznicy dialogu między cypryjsko-tureckimi i cypryjsko-greckimi partiami politycznymi w hotelu Ledra Palace w strefie buforowej posadzono 35. symboliczną sadzonkę pokoju – Drzewo Pokoju / Tree of Peace.[3]

Wydarzenie odbyło się pod patronatem Ambasady Słowacji i Ambasadora Martina Bezáka. Wziął w nim udział minister spraw zagranicznych Słowacji Juraj Blanár, który utrzymuje kontakty na wyspie. Przedstawiciele zagranicznych misji dyplomatycznych, burmistrz tureckiej gminy Nikozja, Mehmet Harmanci, oraz przedstawiciele niektórych partii politycznych uczestniczyli w spotkaniach międzygminnych.

Drzewo Pokoju przed Hotelem Ledra Palace

W ramach wydarzenia przemówienia wygłosili minister spraw zagranicznych Słowacji Juraj Blanár, urzędniczka ONZ Sherry Holbrook oraz Marek Sobola, założyciel inicjatywy „Drzewo Pokoju”. Ponadto globalna kampania „Drzewo Pokoju” została opracowana przez Servare et Manere, słowacką organizację pozarządową, i miała na celu promowanie idei pokoju i przyjaźni między krajami. W ramach projektu posadzono łącznie 35 sadzonek pokoju w 21 krajach na 4 kontynentach (maj 2024).[4]

Drzewo pokoju rośnie także w Polsce. Został posadzony w 2018 roku na Cmentarzu Wojennym w Cieplicach w Województwie małopolskim.[5]

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Zielona linia

Przypisy

  1. a b The Buffer Zone. unficyp.org. [dostęp 2011-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-04)]. (ang.).
  2. Rozporządzenie Rady Unii Europejskiej nr 866/2004 z dn. 29 kwietnia 2004. [w:] Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej z dn. 30 kwietnia 2004, poz. L 161 [on-line]. [dostęp 2011-08-24]. (ang.).
  3. 35. sadzonka pokoju zasadzona w strefie buforowej Ledra Palace [online], CYPRUS FAQ [dostęp 2024-05-17]  (pol.).
  4. Servare etS. Manere Servare etS., Tree of Peace in Cyprus [online], Servare et Manere, 16 kwietnia 2024 [dostęp 2024-05-17]  (ang.).
  5. MarekM. Sobola MarekM., Tree of Peace in Poland [online], Tree of peace / Strom pokoja, 16 lutego 2019 [dostęp 2024-05-17]  (ang.).