Muhamed I od Kordobe
Muhamed I (arapski: محمد بن عبد الرحمن الأوسط; španski: Mohamed I de Córdoba; 823–886) bio je omejadski emir Kordobe koji je od 852. do 886. vladao Al-Andalusom (maurska Iberiji).
Vladavinu su mu obilježili brojni ustanci i separatistički pokreta među Muladijima (muslimanima iberskog porijekla) i Mozarapima (kršćanima pod muslimanskom vlašću). Među Muladi porodicama je najjača bila Banu Qasi pod vodstvom Muse ibn Muse, koji se u savezu sa porodicom Arista iz kršćanske Kraljevine Navare pobunio i sebe proglasio "trećim kraljem Španije" (iza Muhameda i Ordonja I od Asturije). U gradu Merida je Muhamedov oficir Ibn Marwan digao ustanak, a nakon što ga nije uspio poraziti, emir mu je 875. dao da sagradi grad Badajoz u današnjoj regiji Extremadura). I grad Toledo se uz Ordoñovu pomoć pobunio, ali je taj ustanak ugušen.
Godine 880. je Umar ibn Hafsun digao ustanak koji će biti ugušen tek 928. godine pod Abd ar-Rahmanom III ibn Muhamedom.
Muhamed I je umro 886. a naslijedio ga je sin al-Mundhir ibn Muhammad I.
Izvori
- Altamira, Rafael (1999). „Il califfato occidentale”. Storia del mondo medievale. II. str. 477–515.
Muhamed I od Kordobe Banu Umayyah bočni ogranak od Banu Quraish | ||
| Prethodi: Abd-ar-rahman II | Emir Kordobe 852–886 | Slijedi: al-Mundhir |
- p
- r
- u
Omejadski kalifi
Porodično stablo • Mediji
(661–750)
Muawiya I • Yazid I • Muawiya II • Marwan I • Abd al-Malik • Al-Walid I • Sulayman • Umar II • Yazid II • Hisham • Al-Walid II • Yazid III • Ibrahim • Marwan II
(756–929)
(929–1031)
Abd-ar-Rahman III • Al-Hakam II • Hisham II • Muhammad II • Sulayman • Hisham II • Sulayman • Ali ibn Hammud al-Nasir[H] • Abd ar-Rahman IV • Al-Qasim ibn Hammud al-Ma'mun[H] • Yahya ibn Ali al-Mu'tali[H] • Al-Qasim ibn Hammud al-Ma'mun[H] • Abd ar-Rahman V • Muhammad III • Yahya ibn Ali al-Mu'tali[H] • Hisham III
[H] označava hamudidske uzurpatore
