İhsan Cemal Karaburçak

İhsan Cemal Karaburçak
Doğum1898
İstanbul
Ölüm10 Haziran 1970
Ankara
UyrukTürk
Evlilik(ler)iEmine Hanım
ÇocuklarıBedii Karaburçak, İlhan Karaburçak ve Yüksel Karaburçak
Etkin yıllar1949-1970
Sanat eğitimiOtodidakt
Katıldığı akımlarSiyah Kalem Grubu

İhsan Cemal Karaburçak (d.1898 İstanbul – ö.10 Haziran 1970 Ankara) Türk ressam

Yaşamı ve kariyeri

İlk ve ortaokulu Beşiktaş Rüştiyesinde, liseyi Kabataş İdadisinde, yüksek öğrenimini P.T.T. Mektebi Alisinde yaptı. P.T.T. yönetiminde müfettişlikle başlayarak Telgraf İşleri Müdürlüğü'ne kadar çeşitli görevlerde bulundu.  Avrupa’nın önemli kentlerinde bulundu. 1933'de Telgraf İşleri Müdürlüğü'nden ayrılarak Anadolu Ajansı'nda başyazarlık yaptı. 1944'den 1948'e kadar Bükreş'te Anadolu Ajansı’nı temsil etti. 1948'den 1949’un sonuna kadar başyazarlık görevini sürdürdü ve istifa etti. 1930'da Paris'te Ecole Universelle'e kaydoldu ancak buradaki katı öğretim kurallarının kendi düşüncesiyle örtüşmemesi nedeniyle kısa sürede ayrıldı. Otodidakt denilen kendisini yetiştiren ressamlardandır. 1949 yılından sonra yalnızca sanatla ilgilendi. Sergilerin seçici kurullarında görev aldı.1951 yılında ilk kişisel sergisini açtı. Düzenli olarak Devlet Resim Sergilerine katıldı. 1968'de "Soyut Peyzaj" adlı yapıtıyla 29. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde ikincilik ödülü aldı. "Sanat Anlayışı" adlı broşürlerin dışında, çeşitli gazetelerde resim eleştirileri, sanat makaleleri yazdı.1956 yılında Ankara'da kendi adını taşıyan bir resim galerisi açtı ve bu galeriyi 9 yıl işletti. 1962'de Venedik Bianeli'ne katıldı. Türk Plastik Sanatçıları Derneği Genel Başkanı, Türkiye Sanat Tenkitçileri Cemiyeti üyesi, Türkiye Çağdaş Ressamlar Cemiyeti üyesi oldu ve Siyah Kalem Grubu kurucuları arasında yer aldı. Resimlerinde imzasını İCK olarak attı. Ankara yöresinin koyu mor ve lacivert renkler içinde geceye dönüşen görüntüsünü tuvallerine taşıdı.[1][2][3][4]

Sanatı

1950’lerden sonra koyu tonları tercih eden Karaburçak, güneşin renkleri öldürdüğü, alacakaranlığın onları ortaya çıkardığını görüşündeydi. Bu nedenle toprak renklerini, donuk turuncu, yeşil, mavi ve özellikle mor renk kullandı. Ankara ve çevresinin kent dokusu ile doğasını soyut renk lekeleri olarak tuvallerinde işleyerek lirik soyut bir etki yarattı. Minyatürü andıran bir istif yöntemi uygulayan Karaburçak, perspektifi ön plana çıkarmadan kompozisyonlarını iki boyut üzerine kurdu.[5]

Ödül

  • 29. Devlet Resim ve Heykel Sergisi ikincilik ödülü 1968

Kaynakça

  1. ^ "Biyografim". 23 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2020. 
  2. ^ "İhsan Cemal Karaburçak 23-3-1953". Bülent Ecevit'in köşe yazıları. 21 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2020. 
  3. ^ "İhsan Cemal Karaburçak". Pera Müzesi. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2020. 
  4. ^ Özsezgin, Kaya (1994). Türk Plastik Sanatçıkarı Ansiklopedik Sözlük. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. s. 205. ISBN 975-363-331-9.  |erişim-tarihi= kullanmak için |url= gerekiyor (yardım)
  5. ^ Rona, Zeynep (2007). Modern ve Ötesi 1950-2000. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitei Yayınları 178. s. 82. ISBN 978-605-399-039-0.  |erişim-tarihi= kullanmak için |url= gerekiyor (yardım)
  • g
  • t
  • d
Türkiye'de görsel sanat yaklaşımları
Klasik
Asker Ressamlar
Osmanlı Ressamlar Cemiyeti
İnas Sanâyi-i Nefîse Mektebi
Yeni Resim Cemiyeti
  • Şeref Kamil  • Saim Özeren  • Refik Fazıl  • Mahmut Cemaleddin  • Turgut Zaim  • Sabih Bey  • Cevad Hamid
Müstakiller
D Grubu
Onlar Grubu
Çallı Kuşağı
Tavanarası Ressamları
  • Nuri İyem  • Erdoğan Behnasavi  • Baha Çalt  • Atıfet Hançerlioğlu  • Seta Hıdiş  • Ömer Uluç  • Haluk Muradoğlu  • Ümit Mildon  • Vildan Tatlıgil  • Pindaros Platinidis  • Atıf Yılmaz
Yeni Dal Grubu
  • Avni Memedoğlu  • Nejat Tözge  • Marta Tözge  • Kemal İncesu  • İhsan İncesu  • Hikmet Aksüt  • Vahi İncesu  • İbrahim Balaban
Yeniler Grubu
Siyah Kalem Grubu
Modern
Soyut dışavurumcu sanatçılar
Geometrik soyut sanatçılar
Soyut heykel sanatçıları
Modern soyut sanatçılar
Modern figüratif sanatçılar
Modern heykel sanatçıları
1968 kuşağı sanatçılar
Anlatım dilinin çeşitlendiği sanatçılar
Çağdaş
Hafriyat Grubu
Kavramsal sanatçılar
2000 sonrası
Dekoratif
Mozaik
  • Bedri Rahmi EyüboğluFerruh BaşağaJale Yılmabaşar • Süha Semerci • Meyçem Ezengin • Sibel Hananel • Halil Sarı • Ahmet Bostancı • Gülten Alcan • Gülistan Genç • Gülçin Sökücü • Serdar İyiyiz • Mervan Altınorak • Ayça Bumin
Çini
  •  Hafız Mehmed Emin Efendi • Ayşe Özkan • Faruk Şahin • Faik Kırımlı • Nimet Varlı • Sıtkı Olçar • Turgut Tuna • Mehmet Gürsoy • Mustafa Kerkük • Önder Düz
Vitray
Seramik
Tekstil
  • Bedri Rahmi EyüboğluZeki Faik İzerÖzdemir AltanZekai Ormancı • Aydın Uğurlu • Ayla Salman • Candan Akpınar • Harun Acı • Nil Yalter • Reyhan Kaya • Atilla Ergür • Belkıs Balpınar • Filiz Otyam • Ebru Dikmen • Sedef Acar • Suhandan Özay Demirkan • Mustafa Kula • Ömer Karaçam • Beyhan Saldıray • Sümer Saldıray • Şahin Yüksel Yağan • Çiğdem Gürel • Dilek Alpan • Zeki Alpan • Sibel Arık • Devrim Erbil • Hamdi Ünal • Latif Taşarlı • Ayten Sürür • Çiğdem Kaynar • Haldun Acara • İdil Akbostancı • Cafer Arslan • Sevim Arslan • Gülcan Batur Ercivan • Sonja Böhlander Tanrısever • Çiğdem Çini • Pelin Demirtaş Dikmen • Öznur Enes • Nuray Er • Canan Erdönmez • Bettina Franckenberg • Nur Gökbulut • Ülkü Kaymaz • Selda Kozbekçi Ayranpınar • Fırat Neziroğlu • Füsun Özpulat • Maria Sezer • Biret Tavman • Cemile Tuna • Nesrin Türkmen • Ali Yaldır • Leyla Yıldırım • Elvan Adanır • Sema Arıgil • Günay Atalayer • Gül Bolulu • Esra Kavcı • Nesrin Önlü • Neslihan Yaşar • Betül Atlı