Arianiti ailesi
| Arianiti ailesi | |
|---|---|
 Arianiti aile arması[1] |
Arianiti Ailesi, Arnavut kökenli soylu bir aile olup 11 ila 16. yüzyıllar arasında bugünkü Arnavutluk ve çevresinde oldukça geniş arazileri sahiplerdi.[2] Ailenin sahip olduğu araziler İşkomi vadisinden eski Egnatia Yolu'na oradan da Manastır'ın doğu kesimlerine kadar uzanıyordu.[3]
Kaynakça
- ^ Heraldika Shqiptare, Gjin Varfi, 2000, 978-9992731857
- ^ Fishta et al. 2005, s. 402
- ^ Anamali 2002, ss. 255–7
Kaynaklar
- Babinger, Franz (1960). Das Ende der Arianiten (Almanca). Munich: Bayerische Akademie der Wissenschaften. OCLC 876478494.
- Frashëri, Kristo (1964). The history of Albania: a brief survey. Shqipëria: Tirana. OCLC 230172517. Erişim tarihi: 23 Ocak 2012.
- Anamali, Skënder (2002). Historia e popullit shqiptar në katër vëllime (Arnavutça). I. Botimet Toena. OCLC 52411919.
- Harris, Jonathan (2013), 'Despots, emperors and Balkan identity in exile’, Sixteenth Century Journal 44, pp. 643–61
- Shuteriqi, Dhimitër (2012). Zana Prela (Ed.). Aranitët: Historia- Gjenealogjia -Zotërimet. Toena. ISBN 978-99943-1-729-5.
- Schramm, Gottfried (1994). Anfänge des albanischen Christentums: die frühe Bekehrung der Bessen und ihre langen Folgen. Rombach. ISBN 9783793090830. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2012.
Ja, schon früher war einer arbanitischen Familie offenbar der Aufstieg in die Reichsaristokratie gelungen, wenn mit Recht aus dem Namen der Familie der Arianitai auf albanischen Ursprung geschlossen wurde. Der Patrikios David Arianites sah sich ...
- Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. London, United Kingdom: The Athlone Press. s. 103.
- Fishta, Gjergj; Elsie, Robert; Mathie-Heck, Janice; Centre for Albanian Studies (London, England) (2005). The highland lute: (Lahuta e malcís) : the Albanian national epic. I.B.Tauris. ISBN 978-1-84511-118-2. Erişim tarihi: 9 Aralık 2010.
