Geiger-Nuttall kanunu

Geiger-Nuttall kanunu veya Geiger-Nuttall kuralı, radyoaktif izotopların yarı ömürleri kısaldıkça daha yüksek enerjili alfa parçacıkları yayacaklarını ifade eden kanundur. 1911 yılında Hans Geiger ile John Mitchell Nuttall tarafından formüllendirilmiştir:[1][2]

log 10 ⁡ λ = − a 1 Z E + a 2 {\displaystyle \log _{10}\lambda =-a_{1}{\frac {Z}{\sqrt {E}}}+a_{2}}

Buradaki λ ile bozunma sabiti (λ = ln2/yarı ömür), Z ile atom numarası, E ile toplam kinetik enerji (alfa parçacığı ile ortaya çıkan atom çekirdeğinin toplamı), a1 ve a2 ile sabitler ifade edilir.

Kaynakça

  1. ^ Geiger, Hans; Nuttall, John Mitchell (1911). "The ranges of the α particles from various radioactive substances and a relation between range and period of transformation". Philosophical Magazine. 6 (İngilizce). 22 (130): 613-621. 
  2. ^ Geiger, Hans; Nuttall, John Mitchell (1912). "The ranges of α particles from uranium". Philosophical Magazine. 6 (İngilizce). 23 (135): 439-445.