III. Osman

III. Osman
İslâm Halifesi
Emîrü'l-mü'minîn
İki Kutsal Caminin Hizmetkârı
Konstantin Kapıdağlı tarafından çizilmiş portresi.
25. Osmanlı Padişahı
Hüküm süresi13 Aralık 1754 - 30 Ekim 1757 (2 yıl, 10 ay ve 17 gün)
Önce gelenI. Mahmud
Sonra gelenIII. Mustafa
104. İslâm Halifesi
Hüküm süresi13 Aralık 1754 - 30 Ekim 1757
Önce gelenI. Mahmud
Sonra gelenIII. Mustafa
Doğum2 Ocak 1699
Edirne Sarayı, Edirne, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm30 Ekim 1757 (58 yaşında)
Topkapı Sarayı, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
DefinTurhan Sultan Türbesi, Yeni Cami, İstanbul
Eş(ler)iLeyla Kadın
Ferhunde Emine Kadın
Zevki Kadın
Tam adı
Osman bin Mustafa
HanedanOsmanlı Hanedanı
BabasıII. Mustafa
AnnesiŞehsuvar Sultan
Diniİslam
İmza

III. Osman (Osmanlı Türkçesi: عثمان ثالث Osmân-ı Salis) (d. 3 Ocak 1699 Edirne – ö. 30 Ekim 1757 İstanbul), 25. Osmanlı padişahı ve 104. İslam halifesidir. II. Mustafa'nın oğlu ve I. Mahmud'un kardeşidir. Annesi Şehsuvar Sultan'dır. Hükümdarlık dönemi 1754-1757 yılları arasıdır.

İlk yılları

III. Osman, 3 Ocak 1699'da Edirne Sarayı'nda doğdu. Babası II. Mustafa, annesi Şehsuvar Sultan'dır. I. Mahmud'un üvey kardeşiydi. 1703'te babası tahttan indirilince İstanbul'a geri götürülerek kafese hapsedildi. III. Osman 51 yıl Şimşirlik Dairesi'nde yaşadı.

1705'te diğer şehzadelerle birlikte gizlice sünnet edildi. Amcası Sultan III. Ahmed'in maiyetindeki şehzadelerle birlikte Edirne'ye gitti. Daha sonra şehir içinde ve dışında padişah gezilerine de katıldı. 1 Ekim 1730'da ağabeyi Mahmud'un tahta çıkmasıyla birlikte tahtı bekleyen en büyük şehzade oldu.[1]

Saltanatı

Babası tahttan indirildiği sırada henüz dört yaşındaydı. Babasının ölümünden sonra Edirne'den İstanbul'a getirilen III. Osman, 17. yüzyıldan itibaren uygulanan şehzadelerin sancaklar yerine sarayda yetiştirilmesi gereği Topkapı Sarayı'nda Şehzadegan Dairesi'ne kapatıldı ve burada 51 yıl kapalı kaldı. Yumuşak karakteri olmasına karşın, çabuk kızar ve sinirli hareket ederdi.[2]

Özellikle yalanı ve rüşveti sevmeyen bir insandı. Ağabeyi Sultan I. Mahmud'un aksine müziği sevmez ve kadınlara iltifat etmezdi.[3]

Sultan III. Osman musikiden nefret ettiği için müzisyen cariyelerin bir kısmını saraydan uzaklaştırdı. Sarayda dolaşırken cariyelerle karşılaşmak istemediği için ayakkabılarına demir ökçeler taktırmıştı. Ökçelerden çıkan sesi duyan cariyeler padişahın geldiğini öğrenip yoldan çekiliyorlardı.[4] 2 yıl, 10 ay, 18 gün saltanat sürmüş ve bu süre içinde yedi tane vezir-i azam değiştirmiştir. 30 Ekim 1757 tarihinde şirpençeden[3] dolayı vefat etmiş ve Yeni Cami Turhan Valide Sultan türbesine defnedilmiştir.[5]

III.Osman

Döneminde yapılan bazı eserler

III. Osman

İstanbul'da mimari çalışmalara devam edilmiş, I. Mahmud döneminde yapılmaya başlanan Nuruosmaniye Camii tamamlanmıştır.

Bunun dışında Üsküdar'da İhsaniye Camii ve İhsaniye Mescidi'ni yaptırdı. Caminin yanına medrese, kütüphane, imaret, sebil ve çeşme de yaptırıp tamiratı ve masraflarının karşılanması için vakıflar tesis ettirdi. Midilli Adası Sığrı Limanı'nda, Malta korsanlarına karşı bir kale inşa edilerek tahkim edildi. Bâb-ı Âlî'nin inşası tamamlandı. Osmanlı Devleti'nin ilk deniz feneri olan Ahırkapı Feneri de III. Osman devrinde yapıldı.

Ailesi

Eşleri

  1. Leyla Başkadın
  2. Zevki Kadın
  3. Ferhunde Emine Kadın[6]

Popüler Kültür

Türk metal grubu Pentagram'ın Lions in a Cage şarkısı III. Osman'ı anlatmaktadır.

Kaynakça

  1. ^ FİKRET SARICAOĞLU, "OSMAN III", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/osman-iii 23 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (24.10.2022).
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2010. 
  3. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 28 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2010. 
  4. ^ John Freely (2000). Inside the Seraglio: private lives of the sultans in Istanbul. Penguin. s. 210. According to palace tradition, he wore hobnailed shoes so that the sound of his approach could be heard by the women 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2010. 
  6. ^ Necdet Sakaoğlu, Bu Mülkün Kadın Sultanları, 4. baskı, s. 330

Dış bağlantılar

  • Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (2003). Osmanlı Tarihi III. Cilt 1. Kısım: II. Selim'in Tahta Çıkışından 1699 Karlofça Andlaşmasına Kadar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0013-8. 
  • Sakaoğlu, Necdet (1999). Bu Mülkün Sultanları. İstanbul: Oğlak Yayınları. ISBN 875-329-299-6.  say.348-356
  • Kinross, Lord (1977). The Ottoman Centuries. İstanbul: Sander Kitabevi. ISBN 0-224-01379-8. (İngilizce)
  • Shaw, Stanford (1976). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Vol.1 Empire of the Gazis: the Rise and Decline of the Ottoman Empire 1280-1808. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-29163-1.  say.240-246 (İngilizce)
III. Osman
Doğumu: 2 Ocak 1699 Ölümü: 30 Ekim 1757
Resmî unvanlar
Önce gelen
I. Mahmud

Osmanlı Sultanı

13 Aralık 1754 - 30 Ekim 1757
Sonra gelen
III. Mustafa
Sünni İslam unvanları
Önce gelen
I. Mahmud
İslam Halifesi
13 Aralık 1754 - 30 Ekim 1757
Sonra gelen
III. Mustafa
  • g
  • t
  • d
Osmanlı padişahları
Padişah anneleri
Hanedan reisleri
  • Osmanlı padişah eşleri
  • Osmanlı şehzadeleri
  • Osmanlı padişah kızları
  • g
  • t
  • d
Emevî halifeleri
Endülüs Emevî halifeleri
Abbâsî halifeleri
Abbâsî-Memlûk halifeleri
  • [G]Geçici halifeler
  • g
  • t
  • d
Osmanlı şehzadeleri
1. nesil
2. nesil
3. nesil
4. nesil
5. nesil
6. nesil
7. nesil
8. nesil
9. nesil
  • I. Süleyman
  • Şehzade Murad
  • Şehzade Kasım
  • Şehzade Alaaddin
  • Şehzade Osman
  • Şehzade Süleyman
  • Şehzade Orhan
  • Şehzade Musa
  • Şehzade Mehmed
10. nesil
11. nesil
12. nesil
13. nesil
14. nesil
15. nesil
16. nesil
17. nesil
18. nesil
19. nesil
20. nesil
21. nesil*
22. nesil*
23. nesil*
24. nesil*
25. nesil*
Not
*Osmanlı İmparatorluğu bu dönemde artık resmî olarak ortadan kalktığı için resmî bir anlam taşımamaktadır.
  • g
  • t
  • d
Taht için ayaklanan Osmanlı şehzadeleri (1373-1617)

*Şehzade Mustafa'nın taht için ayaklanmadığına dair yaygın bir görüş de bulunmaktadır, Bakınız Yılmaz Öztuna, Büyük Türkiye Tarihi c.4 s.184

Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin