Musa Süreyya Bey

Musa Süreyya Bey (d. 1884, İstanbul – ö. 2 Aralık 1932, İstanbul) Türk klasik müziği bestecisi.

Hem batı hem de doğu müziği alanında yetkin bir sanatçı idi. Klasik Türk müziğinin Batılı anlayışla yeniden işlenmesi yolunda yaptığı çalışmalarla tanınır. En ünlüsü “Mülkiye Marşı” olmak üzere çeşitli marşlar, batılı anlayışla bestelenmiş liedler, etütler ve çocuklar için bestelediği parçaların yanı sıra makamsal pek çok şarkı bestelemiştir.^[1]

Yaşamı

1884 yılında Üsküdar’da doğdu. Babası, devrinin tanınmış bir müzisyeni olan Giriftzen Asım Bey’dir. Çok sayıda kardeşi olan sanatçının müzik ve sahne sanatları ile uğraşan kardeşleri arasında Cevat Asım Bey, Asım Yücesoy, Nihal Erkutun, Muazzez Kurtoğlu yer alır.^[2]

Üsküdar Rüştiyesi ve İdadisi’nde öğrenim gördü. Müzik öğrenimine babasından ve ağabeyi Mustafa Sabir Bey’den ders alarak başladı. Girift ve ud çalmayı öğrendi. Devlet bursuyla^[3] Almanya’ya giderek Berlin Kraliyet Akademisi ve Berlin Stern Konservatuvarı’nda batı müziği eğitimi aldı. Piyano çalmayı öğrendi.

Eğitimini tamamlayıp yurda döndükten sonra devletin ilk resmi müzik okulu olan Darülelhan’da müdür olarak görevlendirildi. Kurumun, yeniden kuruluşunu sağladı. Darülelhan’da müdürlük görevini 1931 yılındaki istifasına kadar sürdürdü. Çapa Kız Muallim Mektebi, Erkek Muallim Mektebi, Selçuk Kız Lisesi’nde müzik öğretmenliği yaptı.

Hem batı hem de doğu müziği alanında eser veren sanatçının Klasik Türk müziği alanında en tanınmış şarkıları arasında “Sen sanki baharIn gülüsün sen çiçeğimsin" (hüzzam), "Bir gün o güzel şad edecek ruhumu sandım" (nihavent), "Sensiz geceler geçti hayalat ile bihab" (suzinak) yer alır^[1]. Bestelediği marşlar arasında en ünlüsü, İstanbul’un işgal altında olduğu yıllarda bestelenmiş “Mülkiye Marşı”’dır.

2 Aralık 1932’de kalp krizi sonucu İstanbul’da yaşamını yitirdi. Merkezefendi Mezarlığı’da defnedildi.

Kaynakça