William Thomson
Saygıdeğer Lord Kelvin OM GCVO PC PRS FRSE | |
---|---|
Kelvin, y. 1900, by T. & R. Annan & Sons | |
Kraliyet Cemiyeti Başkanı | |
Görev süresi 1 Aralık 1890 - 30 Kasım 1895 | |
Yerine geldiği | Sir George Stokes |
Yerine gelen | Lord Lister |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 26 Haziran 1824(1824-06-26) Belfast, Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı |
Ölüm | 17 Aralık 1907 (83 yaşında) Largs, İskoçya |
Milliyeti | Brtianyalı[1][2] |
Partisi | Liberal (1865–1886) Liberal Unionist (1886'dan itibaren) |
Evlilik(ler) |
|
Çocuk(lar) | Yok[4] |
İmzası | |
Mezun olduğu okul(lar) |
|
Tanınma nedeni | List
|
Ödüller |
|
Kariyeri | |
Çalıştığı kurumlar | Glasgow Üniversitesi |
Akademik danışmanları | William Hopkins |
Önemli öğrencileri |
|
İmza | |
İmzasındaki "PNP" ifadesinin 'Doğa Felsefesi Profesörü' ("Professor of Natural Philosophy") anlamına geldiği düşünülmektedir. Kelvin ayrıca "P. Q. R." takma adıyla da yazmıştır. |
William Thomson (26 Haziran 1824, Belfast, İrlanda - 17 Aralık 1907, Nethergall, Largs, İskoçya), İskoçyalı fizikçi.
William Thomson, daha on bir yaşındayken babasının matematik profesörü olduğu Glasgow Üniversitesi'nde öğrenime başladı; sonra Cambridge Üniversitesi'ne devam etti. Fourier'den etkilenen Kelvin, 16 ve 17 yaşında iken yayımladığı ilk bilimsel makalelerinde, İngiliz bilim adamlarının genellikle karşı çıktığı Fourier'in görüşlerinin savunusunu üstlendi ve Fourier'in geliştirdiği bilimsel yöntemlerin yalnızca ısı akışına değil, başka enerji biçimlerine de uygulanabileceğini öne süren ilk bilim insanı oldu. 21 yaşında Glasgow Üniversitesi'nde fizik profesörü oldu. Ve aralıksız elli üç yıl bu görevi sürdürdü.
William Thomson, özellikle ısı ve elektrikle ilgili incelemeler yaptı. Basınç altında buzun erime noktasındaki değişimleri belirledi ve 1852'de gazların genleşmesinin soğumaya yol açtığını ortaya koydu. Joule ile görüştükten sonra, Kelvin ölçeği olarak adlandırılan ve günümüzde bütün bilimsel sıcaklık ölçümlerinin temelini oluşturan mutlak termodinamik sıcaklık ölçeği düşüncesini ortaya attı. Elektriksel Görüntüler Metodu'nu bularak, elekrostatiğin matematik teorisine katkıda bulundu. 1854'ten başlayarak denizaltı telgrafı ile ilgilendi. George Gabriel Stokes ile birlikte, elektrik sinyal iletimine ilişkin matematiği geliştirdi.
Denizcilikte pek çok teknik probleme çözümlemeler getiren bir takım çalışmalarda da bulundu. Elektrik standartlarını kurmada öncülük yapan Kelvin, Leiden şişesinden boşalan elektriğin titreşimsel niteliğini belirlemiş olması, Hertz'in elektro-manyetik dalgalarını, dolayısıyla Marconi'nin radyoyu bulmasına yol açmıştır. Ayrıca yerin, ayın ve güneşin kasılması üstünde çalışmalar yaptı. 1876'da diferansiyel denklemlerin mekanik çözümüne imkân veren ilk integral alma düzeneğini ortaya koydu. Aynı zamanda benzetmeli hesap makinelerinin yaratıcısı olarak da kabul edilen Kelvin, 1866'da Lordluk payesi aldı. 1904'te Glasgow Üniversitesi rektörlüğüne getirildi. Yaşamının son üç yılında, ışığın dalga teorisi üzerindeki ders notlarını gözden geçirerek yayımladı. Helmholtz'la birlikte Kelvin, klasik fiziği geliştirerek çağdaş bir bilim dalına dönüştüren iki bilim insanından biri olarak kabul edilir.
Kaynakça
- ^ Grabiner, Judy (2002). "Creators of Mathematics: The Irish Connection (book review)" (PDF). Irish Math. Soc. Bull. 48: 67. doi:10.33232/BIMS.0048.65.68. Erişim tarihi: 27 June 2016.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;britannica.com
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "Significant Scots. William Thomson (Lord Kelvin)". Electric Scotland. Erişim tarihi: 23 July 2018. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
- ^ "William Thomson, Lord Kelvin. Scientist, Mathematician and Engineer". Westminster Abbey. Erişim tarihi: 23 July 2018.
His first wife was Margaret Crum and he married secondly Frances Blandy but had no children.
Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link) - ^ Thomson, William (1849). "An Account of Carnot's Theory of the Motive Power of Heat; with Numerical Results deduced from Regnault's Experiments on Steam". Transactions of the Royal Society of Edinburgh. 16 (5): 541–574. doi:10.1017/s0080456800022481.
- ^ Ranford, Paul (September 2019). John William Strutt-- the 3rd Baron Rayleigh (1842–1919): Recently studied correspondence. s. 25.